Czym tak naprawdę jest Integracja Sensoryczna (SI)
Czy Twoje dziecko odbiera świat inaczej? Oto, jak to zrozumieć:
Wyobraź sobie, że wybierasz się z dzieckiem do kina na długo wyczekiwany film. Siadacie wygodnie, gasną światła, a na ekranie pojawiają się pierwsze sceny. Widzisz, że Twoje dziecko początkowo jest zafascynowane, ale nagle zaczyna się niespokojnie wiercić na swoim miejscu. Zamiast skupić się na filmie, zaczyna intensywnie bawić się metką od koszulki lub głośno narzekać na szelest papierków od cukierków innych widzów. Wydaje się, że każdy drobiazg, którego Ty nawet nie zauważasz, odciąga jego uwagę od tego, co dzieje się na ekranie.
Im dłużej trwa film, tym bardziej Twoje dziecko wygląda na rozdrażnione. Nie może usiedzieć w miejscu, kręci się, zatykając uszy przy głośniejszych momentach. Choć fabuła filmu jest dla niego interesująca, nie potrafi się na niej skupić, bo jego zmysły są przeciążone bodźcami, które dla innych są niemal niezauważalne.
To właśnie może odczuwać dziecko z zaburzeniami integracji sensorycznej (SI).
Podobnie jak w kinie, gdzie każdy szelest, dotyk czy dźwięk mogą stać się przytłaczające, dzieci z zaburzeniami SI mogą czuć się przytłoczone codziennymi bodźcami. Zamiast cieszyć się chwilą, ich umysł walczy, by poradzić sobie z natłokiem informacji z otoczenia.
Albo inna sytuacja: wyobraź sobie, że zabierasz dziecko na przyjęcie urodzinowe pełne balonów, kolorowych dekoracji i głośnej muzyki. Podczas gdy inne dzieci bawią się radośnie, Twoje dziecko trzyma się blisko Ciebie, zatyka uszy i wyraźnie unika głośnych i intensywnych bodźców. Dla niego ta zabawa to coś zupełnie innego – to wyzwanie, które przytłacza jego zmysły.
Zaburzenia SI mogą wpływać na:
-
Dotyk: dziecko może być nadwrażliwe na pewne materiały lub tekstury.
-
Wzrok: intensywne kolory lub migające światła mogą być przytłaczające.
-
Słuch: głośne dźwięki mogą wywoływać u dziecka stres lub dyskomfort.
-
Układ przedsionkowy: dziecko może mieć trudności z utrzymaniem równowagi lub potrzebować ciągłego ruchu.
Terapia SI pomaga zrównoważyć te wrażenia, umożliwiając dziecku spokojne i pełne uczestnictwo w codziennych aktywnościach.
Jeśli zauważasz podobne zachowania u swojego dziecka, warto sprawdzić ten kwestionariusz: 🗎 aby dowiedzieć się, czy potrzebna jest konsultacja z terapeutą.
Pomożemy Twojemu dziecku cieszyć się każdą chwilą bez zbędnego stresu!
